Dit kan het leven toch niet zijn? Wat zie ik over het hoofd? Midden in mijn identiteitscrisis was het mijn nieuwsgierigheid die mij op de been hield. Noodgedwongen moest ik pas op de plaats maken. Met hulp van anderen, heb ik mezelf binnenste buiten gekeerd. Wie ben ik werkelijk? Wat wil ik? Alles moest opnieuw tegen het licht. Het markeerde het begin van een ontwakingsproces dat nooit meer is gestopt.

Inmiddels bevind ik mij op een totaal andere plek. Het doorgronden van wie ik ten diepste ben, heeft mij niet losgelaten. Wie ben ik voorbij het verhaal, voorbij wie ik denk te zijn? Ik raakte steeds meer gefascineerd door bewustzijn. Het ontwaken van mijn ware potentie zie ik als de meest effectieve bijdrage die ik kan leveren. Ik heb mijn leven er aan gewijd. Ik leef nu mijn bedoeling zonder haast te hebben of mij opgejaagd te voelen. De toewijding aan mijn ontwakingsproces verdiept zich voortdurend. Ik heb nooit kunnen vermoeden dat het volgen van mijn eigen pad zo naadloos kan samenvallen met het helpen van anderen in hun ontwakingsproces. Daarin toegelaten te worden, beschouw ik iedere keer opnieuw als een voorrecht.

Het leven alle ruimte geven is een groeiend verlangen in mij. Meer en meer durf ik mij daar aan over te geven. Mijn nieuwsgierigheid achterna, het onbekende tegemoet. Liefde, waarheid en licht gelden daarbij als mijn bakens. Het leven zelf zie ik als mijn belangrijkste leermeester. Daarnaast haal ik mijn inspiratie vooral uit de natuur, diverse non duale teachings en kundalini yoga.

Na een internationale jeugd en diverse omzwervingen ben ik in 1995 neergestreken in Amsterdam. Daar woon ik met veel plezier samen met mijn vrouw Mariela en dochters Noa en Tess.